یکی از نصوصی را که بر طبق آن می‌توان گفت انتخاب وصی نیز مانند انتخاب نبی، امری الهی است و مردم نمی‌توانند فرد دیگری را از جانب خود انتخاب نمایند، بیان کنید.
ابوایوب انصاری نقل می‌کند که پیغمبر صلی الله علیه و آله فرمود:
«ای فاطمه! مگر نمی‌دانی که خداوند به اهل زمین نظری افکند و از میان آن ها پدرت را برگزید و به پیامبری مبعوث ساخت؛ سپس بار دیگر نظر افکند و همسرت را برگزید و به من وحی کرد تا تو را به همسری او درآورم و او را وصی خویش گردانم.» [۱]
همان گونه که از حدیث بالا معلوم است، خداوند از میان همه‌ی اهل زمین ابتدا حضرت محمد صلی الله علیه و آله را به پیامبری برگزید و سپس حضرت علی علیه السلام را به عنوان وصی او انتخاب نمود؛ بنا بر این، اختیار وصی به همان روش اختیار نبی است. به عبارت دیگر، خداوند به پیغمبر صلی الله علیه و آله وحی کرده است که علی علیه السلام را به عنوان وصی خود معرفی کن. نیز باید دقت شود که خلفای انبیاء پیشین در واقع، همان اوصیای آن‌ها بوده‌اند.
لذا، دیگر جایز نیست کسی را که خدا انتخاب کرده و وصی بزرگترین پیامبرش گردانیده است، کنار بگذارند و دیگری را بر او مقدم شمارند!
به علاوه، هیچ شخص دیگری صلاحیت ندارد که ولی و سرپرست چنین فردی باشد؛ یعنی عقلاً ممکن نیست که زمامداری غیر الهی و ظاهراً مردمی قبول شود و اطاعت او بر کسی که خدا و رسولش انتخاب کرده اند، واجب باشد. علاوه بر آن، بر طبق نص صریح قرآن، هیچ فرد مؤمنی حق ندارد در برابر حکم خدا و رسول، از جانب خود حکمی دهد و در برابر انتخاب ایشان، فرد دیگری را به زمامداری برگزیند؛ چرا که قرآن می‌فرماید:
«وَ مَا کَانَ لِمُؤْمِنٍ وَ لَا مُؤْمِنَةٍ إِذَا قَضَى اللَّهُ وَ رَسُولُهُ أَمْرًا أَنْ یَکُونَ لَهُمُ الْخِیَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ وَ مَنْ یَعْصِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا مُبِینًا» [۲]
«هیچ مرد و زن با ایمانی، هنگامی که خدا و رسولش حکمی دهند، حق ندارد اختیاری در کار خویش داشته باشد و هر کس از فرمان خدا و رسولش سرپیچی کند، گرفتار گمراهی آشکار شده است»
پی‌نوشت‌ها:
[۱] کنزالعمال ۶ / ۱۵۳، ح ۲۵۴۱؛ منتخب کنز در حاشیه ی مسند احمد ۵ / ۳۱ (به نقل از الکبیر طبرانی). نظیر این حدیث در منابع زیر آمده است: کنزالعمال ۶/ ۳۹۱، ح۵۹۹۲ و ص ۱۵۳، ح ۲۵۴۳ (به نقل از مستدرک حاکم ۳ / ۱۲۹)؛ منتخب کنز در حاشیه ی مسند احمد ۵ / ۳۹؛ شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید ۲ / ۴۵۱ (به نقل از مسند احمد بن حنبل)
[۲] سوره‌ی احزاب، آیه‌ی ۳۶
//
سایت فطرت
