در دفاع از حق خويش
درباره كلام حضرت امير عليه السلام در دفاع از حق خويش و مخالفت با حاكميت مدارك متعددي هست كه از ميان آنها به يك نمونه اشاره مي‌كنيم:
* اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَعْدِيكَ عَلَي قُرَيْشٍ وَ مَنْ أَعَانَهُمْ فَإِنَّهُمْ قَدْ قَطَعُوا رَحِمِي وَ أَكْفَيُوا إِنَايِي وَ أَجْمَعُوا عَلَي مُنَازَعَتِي حَقّاً كُنْتُ أَوْلَي بِهِ مِنْ غَيْرِي وَ قَالُوا أَلَا إِنَّ فِي الْحَقِّ أَنْ تَأْخُذَهُ وَ فِي الْحَقِّ أَنْ تُمْنَعَهُ فَاصْبِرْ مَغْمُوماً أَوْ مُتْ مُتَأَسِّفا (نهج البلاغه / صبحي صالح / صفحهي 336 / خطبه 217)
خداوندا از تو جهت انتقام از قريش و آنهايي كه ياري‌شان كردند، ياري ميطلبم چرا كه آنها پيوند خويشاوندي‌ام را قطع كردند و كار را بر من واژگون نمودند و در غصب و ضايع كردن حقي كه من از ديگران بدان سزاوارتر بودم با هم متحد شدند. و گفتند بدانيد كه حق گرفتني است و تو بايد از آن منع شوي پس تو كه صاحب حقّي، در غم و اندوه صبر كن يا در حال تأسف بمير.
منبع:
http://fetrat.com/WFM_Article.aspx?FLD_ID=42