سکوت در...
قریب به چهارده قرن است که از ظهور اسلام در سرزمین حجاز، پایگاه بت و بت‌پرستی و مدفن دختر بچگان معصوم، می‌گذرد؛ زمانی که سال‌های سال، بی گناهان را به خاطر اشتری، به خاک و خون می‌کشید. در چنین مجالی رحمت و رأفت الهی، پیامبری را برانگیخت تا بندگان به جمال و جلالش تسبیح گویند. خورشید اسلام در مکه طلوع کرد و کم‌کم سرتاسر این کره‌ی خاکی را دربرگرفت. زمانی که بلال حبشی در بالای کعبه طنین خوش اذان را سر داد، شمیم دلارای ایمان سرتاسر حجاز را دربرگرفته و گلبوته‌های امید در دل مسلمانان جوانه زده بود و عشق و محبّت خدایی قلب‌ها را به یکدیگر گره می‌زد.
پس از گذشت اندک زمانی، پیامبر زیبایی و رحمت، امتش را تنها گذاشت تا بار دیگر زنگ امتحان و ابتلا به صدا در آید و ایمان مسلمانان محک سختی بخورد. اما سنت پروردگار این است که زمین خالی از حجت نماند. پس حضرت علی -علیه السلام- از جانب خدا برای ولایت امت رسول انتخاب شد و این امر الاهی توسط پیامبر ابلاغ شده بود؛ ولی مسلمانان در این امتحان الهی شکست خوردند! که در و دیوار خانه‌ی حضرت زهرا-سلام الله علیها- پاره‌ی تن پیامبر، خود از گواهان بی‌زبان این فاجعه‌ی تلخ می‌باشند.
متأسفانه گاهی از سوی برخی از مخالفان و دشمنان مکتب اهل بیت، سخنانی در رد این مظلومیت تاریخی شنیده می‌شود که شاید بررسی آن برای دلباختگان این شریعت خالی از لطف نباشد. گفته می‌شود: اصلا ً در زمان ظهور اسلام و دوران پس از پیامبر"در"اختراع نشده بوده و به عنوان در چوبی یا فلزی که امروزه استفاده می‌شود، نبوده است. بلکه حجاب و پرده‌ای بوده که با آن مدخل خانه را می‌پوشاندند! و نتیجه‌ای که از این نظریه گرفته‌اند این است که:
شهادت حضرت زهرا -سلام الله علیها- افسانه‌ای است ساختگی که غالیان شیعه و مداحان تندرو به‌وجود آورده‌اند!
در پاسخ به این شبهه، ابتدا به نظر می‌رسد که طراحان و بیان کنندگان این عقیده، از مطالعه و تتبع در کتب اسلامی - چه اهل تشیع و چه اهل سنت- به‌دور بوده‌اند و بدون دقت و تحقیق، شبهه‌ای در اذهان ایجاد کرده‌اند که هر چند از پایه ضعیف و بی اساس است، اما ممکن است باعث کج‌روی و گمراهی معتقدین کم مطالعه ی شیعی شود.
با کمی جستجو در کتب اسلامی به سادگی بسیاری از روایات صحیح و قطعی یافت می‌شود که چه شیعیان و چه پیروان خلفاء سوختن در خانه ی امیر مؤمنان شکسته شدن پهلوی حضرت فاطمه -سلام الله علیها- و... را نقل کرده‌اند. با شبهه‌ی نبود"در"، مظلومیت امیر مؤمنان -علیه السلام- و شهادت حضرت زهرا -سلام الله علیها- کتمان نمی‌شود و درد غربت و مظلومیت، تا سالیان سال قلب و جان شیعه را می‌سوزاند.
اما اگر بخواهیم که به گونه‌ای مجزا شبهه را در نظر بگیریم و بودن"در"در آن زمان را ثابت کنیم بیان می‌کنیم که روایات زیادی در این مورد پیدا می‌شود (حتی در نزد اهل سنت) که در آن‌ها لغت باب به معنای"در"به کار رفته و آن قدر رقم و تعداد این موارد بالاست که مجال شایبه‌ای باقی نمی‌گذارد. تعدادی از این روایات به نوعی مطرح شده که امکان اطلاق لغت"باب"به مدخل را از بین می‌برد. در ذیل به روایاتی از این‌گونه که در کتب معتبر اهل سنت وجود دارد، اشاره می‌شود:
در مسند احمد در قسمتی از حدیثی که از پیامبر در مورد نگاه کردن نقل شده، آمده است:"ان مرّ رجل ٌ علی باب لا ستر له ُ غیر مغلق ٍ..."اگر مردی از دری که پوششی نداشت و قفل هم نبود عبور کرد... (۱)
در همان کتاب در نقلی دیگر آمده‌است که پیامبر"درِ خانه ابابکر را زد""دقّ رسول الله باب ابی‌بکر رضی الله عنه فقال رسول الله..."(۲)
موارد دیگری هم در کتب اهل سنت هست که در آن ها واژه‌ی"باب"به نوعی به کار رفته که به هیچ وجه نمی‌توان آن را به پرده یا پوششی بر مدخل، نسبت داد. در ذیل به بیان سند تعدادی از این موارد می‌پردازیم.
۱- صحیح بخاری حدیث ۵۷۸۱ کتاب الاستیذان
۲- صحیح بخاری حدیث ۴۵۳۲ تفسیر قرآن
۳- صحیح مسلم حدیث ۲۷۰۵ کتاب الطلاق
۴- صحیح مسلم حدیث ۵۱۵۰ کتاب الفتن
۵- سنن الترمذی حدیث ۱۲۵۳ کتاب الاحکام
۶- سنن ابی داوود حدیث ۲۵۱۴ کتاب الادب
با توجه به مواردی که گذشت شاید بهتر می‌بود که طراحان این اشکال ابتدا کمی به کتب اسلامی رجوع می‌کردند و پس از آن سعی در خدشه دار کردن اعتقادات شیعه می‌نمودند.
به هر روی وجود چنین شک و تردیدها گواه این حقیقت تلخ است که مظلومیت بانوی دو عالم حضرت زهراء(سلام الله علیها) منحصر به روزهای پس از وفات پیامبر نمی‌شود بلکه تا ظهور فرزندش، مهدی آل محمّد(علیه السلام)، پیروان و حافظان حریم ولایت علی بن ابی طالب دامن‌گیر چنین غربتی می‌باشند.
به امید روزی که منتقم این درد جانسوز محبینش هویدا گردد و معرفت حقیقی مظلومه‌ی اهل‌بیت را در دل شیعیان تجلی بخشد.
(۱) مسند احمد - حدیث ۲۰۳۹۷
(۲) مسند احمد- حدیث ۱۸۸۲۳
سایت والقلم
