سلام بر «پیام بر» عاشورا
سلام بر زینب، پیامبر خون شهیدان کربلا. سلام بر تجلی دوباره علی علیه السلام در زبان و کالبد و پیام خواهر حسین علیه السلام. سلام بر آنکه «گوهر عفاف» و «فرهنگ صبوری» را در راه خدا به زنان جامعه ما آموخت.
ای بانوی قهرمان کربلا! ای آینه فاطمهنما! ای تندیس صبر و وفا، ای چکیده فضیلتها و عصاره خوبیها! حماسه عاشورا، وامدار همیشه توست. خاطره حماسه آفرینیهایت زینتبخش تاریخ کربلاست. حضور صبورانهات در تداوم «نهضت حسینی»، آموزنده جهاد و مقاومت و حیا و عفت است، در عین قیام به تکلیف و پاسداری از انقلاب و عمل به وظیفه سیاسی اجتماعی!
تو در آن روز خون و شرف، به تماشای زیباترین جلوههای هستی ایستادی و با آن ایتسادگیات در برابر جباران و فریبکاران، جلوه زیبا و ماندگار «عمل به تکلیف» و حمایت از رهبری و وفا به آرمان ولایت و امامت را به تماشا گذاشتی.
تو، ای صبور زن مقاوم، ای مادر و خواهر و دختر شهید، هفتاد و دو ستاره را با چشم دیدی و بر پیکر خورشید و حنجر خونین بوسه زدی.
در اوج قدرت دشمن، علیوار خطبه خواندی. با خطبههایت، غرور جاهلی امویان را درهم شکستی و یزید را به هراس افکندی. آری!... «نهضت حسینی»، جدا از کتاب «صبر زینبی» قابل مطالعه و بررسی نیست. تو بودی که موج خونهای مقدس کربلا را فراتر از آن دشتخون گرفته و سرخ، تا ساحل بیداری ملتها رساندی.
تو بودی که با اسارت آزادی بخش خویش، برای چندمین بار سند جنایت آل امیه را به همگان نشان دادی و دفتر ننگین آل ابوسفیان را در پیشگاه عقل همه فرزانگان گشودی.
تو بودی که کتاب سرخ شهادت» را تفسیر کردی. تو بودی که پیام رسان خونهای عاشورا شدی. آری!... ای زینب! تو مدرس بشریت و تاریخی. هنوز هم طنین سخنان بیدارگرت، در گوش تاریخ است. زنان و دختران ما اینک بیش از هر زمان دیگر، به درسهای حجاب و عفاف تو نیازمندند و به زبان حقگو و عدالتگستر و باطل ستیز تو محتاج!
«شهادت»،میراث گرانبهای شما خاندان شرف بود. «کرامت»، درسی بود از رفتار تو، که هرگز از یاد نمیرود. «بزرگواری» و «متانت»، تابلویی درخشان بود که در مرحله پس از عاشورا، در پیش نگاه همگان نهادی تا جلوههای متعالی دین را در آن بنگرند.
ای زینت عقل و عفاف! ای بانوی حیا و صبوری! ای عقیله بنیهاشم، ای دختر علی! کدام دل است که مهر تو را نداشته باشد. کدام بانوی نجیب و عفیف است که در پاکدامنی و تدین، وامدار تو نباشد. کدام مادر شهید و خواهر شهید است که شکوه صبر و طاقت تو را، آرام بخش دل داغدیده خویش نسازد؟
تو «مسکن الفؤاد» دلهای سوخته و مرهم جانهای زخمی از فراق و شهادتی. کدام خانواده جانباز است که از تو، راه و رسم پرستاری و فداکاری نیاموخته است؟ کدام دفتر دل و دیوان عشق است که رابطه ویژه تو و برادرت سید الشهدا را در همه عمر نشناسد و تاوان عشق به ولایت را نیاموزد؟
کدام حماسه مقدس است که زنان قهرمانش، تو را الگوی خویش نساختهاند؟ کدام حماسه مقدس است که زنان قهرمانش، تو را الگوی خویش نساختهاند؟
ای زینب! نامت بلند و جاودانه باد. یادت، که هماره قرین عزت و شرف است، برای ما پرچمی باد، نشانه آزادی و بیداری و مزارت، که قبلهگاه عشاق است، برای همیشه، خرمی معنویت و صفا را نگاهبان باد.
منبع خبر: ماهنامه کوثر، شماره ۳۸
سایت شیعه نیوز
