)عَنْ سُفْیَانَ الثَّوْرِیِّ قَالَ: حَدَّثَنِی جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِیهِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ عَنْ أَبِیهِ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ أَبِیهِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ عَنْ أَخِیهِ الْحَسَنِ عَنْ أَبِیهِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ علیهم السلام قَالَ: مَنْ تَصَدَّقَ بِصَدَقَةٍ فِی رَجَبٍ ابْتِغَاءَ وَجْهِ اللهِ أَکْرَمَهُ اللهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فِی الْجَنَّةِ مِنَ الثَّوَابِ بِمَا لَا عَیْنٌ رَأَتْ وَ لَا أُذُنٌ سَمِعَتْ وَ لَا خَطَرَ عَلَی قَلْبِ بَشَرٍ.(بحارالانوارج۹۷ ص۳۳ به نقل از امالی صدوق)
سفیان ثوری از حضرت صادق علیه السلام از حضرت باقر علیه السلام از حضرت سجاد علیه السلام از حضرت سیدالشهدا علیه السلام از حضرت مجتبی علیه السلام از امیرالمؤمنین علیه السلام نقل می‌کند که فرمود: هرکس در ماه رجب به خاطر خداوند صدقه دهد خداوند روز قیامت در بهشت با آنچنان ثوابی وی را اکرام می‌نماید که نه چشمی دیده باشد نه گوشی شنیده باشد و نه بر قلب بشری خطور کرده باشد.
۲)عَنْ أَبِی سَعِیدٍ الْخُدْرِیِّ عَنْ رَسُولِ اللهِ صلّی الله علیه وآله فِی حَدِیثٍ طَوِیلٍ: أَنَّ رَجُلًا قَالَ لَهُ: یَا نَبِیَّ اللهِ فَمَنْ عَجَزَ عَنْ صِیَامِ رَجَبٍ لِضَعْفٍ أَوْ لِعِلَّةٍ کَانَتْ بِهِ أَوِ امْرَأَةٌ غَیْرُ طَاهِرٍ یَصْنَعُ مَا ذَا لِیَنَالَ مَا وَصَفْتَ قَالَ: یَتَصَدَّقُ کُلَّ یَوْمٍ بِرَغِیفٍ عَلَی الْمَسَاکِینِ وَ الَّذِی نَفْسِی بِیَدِهِ إِنَّهُ إِذَا تَصَدَّقَ بِهَذِهِ الصَّدَقَةِ کُلَّ یَوْمٍ یَنَالُ مَا وَصَفْتُ وَ أَکْثَرَ إِنَّهُ لَوِ اجْتَمَعَ جَمِیعُ الْخَلَایِقِ کُلِّهِمْ عَلَی أَنْ یُقَدِّرُوا قَدْرَ ثَوَابِهِ مَا بَلَغُوا عُشْرَ مَا یُصِیبُ فِی الْجِنَانِ مِنَ الْفَضَایِلِ وَ الدَّرَجَاتِ.(وسایلالشیعةج۱۰ ص۴۸۳-۴۸۴/اقبال الاعمال ص۱۸۹-۱۹۰)
ابو سعید خُدری از رسول خدا صلّی اللهُ علیه و آله حدیث مفصّلی را در فضیلت ماه رجب نقل می‌کند. بعد از بیانات رسول خدا صلّی الله علیه و آله در مورد ثواب روزه در ماه رجب مردی سؤال می‌کند: ای پیغمبر خدا اگر شخصی ضعف یا مریضی داشت و یا اگر زنی در وضعیت طهارت نبود و نتوانست روزه بگیرد چه کند تا به آن ثوابی که فرمودید برسد رسول خدا صلّی الله علیه وآله فرمود: هر روز به جای روزه گرده نانی به فقرا بدهد. به آن خدایی که جانم به دست اوست اگر کسی این صدقه را هر روز بدهد به همه آنچه توصیف کردم و بیشتر از آن خواهد رسید و اگر تمام مخلوقات جمع شوند تا اندازه ثواب او را معیّن کنند به یک دهم آن فضایل و درجاتی که وی در بهشت به آن می‌رسد نخواهند رسید.
مرحوم سید بن طاووس در اقبال الاعمال می‌نویسد:
محمد بن یعقوب کلینی و دیگران از ائمه صادقین علیهم السلام نقل کرده اند که:
إنَّ الصَّدَقَةَ عَلَی مِسْکِینٍ بِمُدٍّ مِنَ الطَّعَامِ یَقُومُ مَقَامَ یَوْمٍ مِنْ مَنْدُوبَاتِ الصِّیَامِ وَ رُوِیَ عُوِّضَ عَنْ یَوْمِ الصَّوْمِ دِرْهَمٌ.(بحارالانوار ج۹۷ ص۴۲ به نقل از اقبال الاعمال)
همانا پرداخت صدقه به اندازه یک مدّ طعام به افراد فقیر جایگزین یک روز روزه مستحبّی است و در روایت دیگری است که پرداخت یک درهم جایگزین یک روز روزه مستحبّی است.
مرحوم سید در ادامه می‌نویسد:
شاید این تفاوت در پرداخت مبلغ صدقه بر حسب گشاده دستی و توان مالی صدقه دهنده باشد.(بحارالأنوارج۹۷ ص۴۲ به نقل از اقبال الاعمال)
توجّه: یک مدّ حدودا ۷۵۰ گرم گندم جو و... است.
فطرت
