مدارا کردن با مردم از خصلت‌های پسندیده‌ای است که اسلام بر آن تاکید زیادی کرده است و توجه به این دستور الهی علاوه بر اینکه باعث می‌شود انسان به قرب الهی برسد در رسیدن به آرامش روح انسان نیز تاثیرگذار است.
به گزارش ایسنا مدارا در لغت به معنای ملاطفت و نرمی و ملایمت و احتیاط کردن آمده است و در پرتو مدارا نیروی غلبه بر نفس و خویشتن داری تقویت می‌شود.
رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: پروردگارم همان گونه که مرا به انجام واجبات فرمان داده به مدارا کردن با مردم نیز فرمان داده است.
پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) در حدیث دیگری می‌فرمایند: مدارا با مردم نیمی از ایمان و نرمش با آن‌ها نیمی از زندگی است.
امام علی (علیه السلام) نیز می‌فرمایند: حکیم نیست آن کس که مدارا نکند با کسی که چاره‌ای جز مدارا کردن با او نیست.
امام حسین (علیه السلام) نیز در حدیثی گهربار می‌فرمایند: هر کس فکرش به جایی نرسد و راه تدبیر بر او بسته شود کلیدش مداراست.
امام صادق (علیه السلام) فرمودند: کمال ادب و مروت در هفت چیز است: عقل بردباری صبر ملایمت سکوت خوش اخلاقی و مدارا.
امام محمد باقر(علیه السلام) نیز می‌فرمایند: هر چیزی قفلی دارد و قفل ایمان مدارا کردن و نرمی است.
امام باقر(علیه السلام) در حدیث دیگری می‌فرمایند: هر کس رفق و مدارا داشته باشد از ایمان برخوردار است. دلیلش آن است که در پرتو مدارا نیروی غلبه بر نفس و خویشتن داری تقویت می‌شود و از خشونت و تندی و عصبانیت که سرمایه‌های ایمان را بر باد می‌دهد اجتناب می‌گردد.
منابع:
کافی(ط-الاسلامیه) ج۲ ص۱۱۷ ح۴
تحف العقول ص۲۱۸ - بحارالأنوار(ط-بیروت) ج۷۵ ص۵۷ ح۱۲۱
اعلام الدین فی صفات المومنین ص۲۹۸ - بحارالأنوار(ط-بیروت) ج۷۵ ص۱۲۸ ح۱۱
معدن الجواهر و ریاضة الخواطر ص۵۹
کافی (ط-الاسلامیه) ج۲ ص۱۱۸ ح۱
تابناک
