این روزها ضریح جدید امام حسین(علیه السلام) در قالب کاروان «سفینة النجاة» از شهرهای مختلفی عبور خواهد کرد تا به جایگاه اصلی خود در کربلا برسد.
در این میان عشق و ارادت مردم به این ضریح را شاهد هستیم که گواه آن وداع ۹ ساعته مردم شهر قم با ضریح جدید امام حسین(علیه السلام) است، در حالی که ضریح مذکور قریب به ۵ سال در این شهر مهمان بود، اما مردمی که سراسر وجودشان مملو از عشق حسین(علیه السلام) است، با آه، فغان و اندوه آن را بدرقه کردند.
همچنین استقبال بی‌نظیر مردم تهران از این ضریح، خود نمونه‌ای دیگر از محبت مردم به حسین فاطمه را به تصویر کشید، شاید این سؤال در ذهن متبادر شود که چرا با اینکه این ضریح هنوز در مضجع منور اباعبدالله قرار نگرفته است، مردم برای تبرک جستن به آن گوی سبقت را از یکدیگر می‌ربایند؟
مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم این گونه پاسخ می‌دهد:
مؤمنین و ارادتمندان اهل‌بیت عصمت و طهارت(علیهم السلام) به اموری که به هر نحوی منتسب به آن بزرگواران باشند، علاقه دارند و به آن محبت می‌ورزند، در خصوص ضریح مطهر امام حسین(علیه السلام) دوستداران آن حضرت به عنوان بازدید از ضریح به مکان ساخت آن می‌رفتند نه به عنوان زیارت.
اگر چه از باب اینکه منتسب به حضرت اباعبدالله(علیه السلام) است مانند عَلَم و... در ایام عاشورا تیمن و تبرک به آن هم اشکالی ندارد و یا این کار از باب زیارت از راه دور و از مکان خاص و منتسب به آن حضرت به قصد زیارت او انجام می‌شود، اساساً وقتی کسی عاشق دیگری شد هر چه رنگ و بوی او را بدهد دوست می‌دارد و لازم نیست حتماً دست و پای او یا لباس تنش باشد و این حرکات مردم اوج این علاقه و عشق به امام را می‌رساند.
چه آنکه خواندن زیارت و عرض ارادت داشتن از راه دور چنانچه در میان شیعیان مرسوم است به ویژه بعد از نمازها چه آنکه پیامبر و ائمه طاهرین(علیهم السلام) باب الله هستند و واسطه فیض الهی‌اند توسل به آن بزرگواران و ارتباط با آن‌ها تنها به زیارت مشاهد مشرفه‌شان محدود نمی‌شود، بلکه بر اساس تعلیمات خود آن بزرگواران دوستان و شیعیان‌شان از هر جا و در هر زمان می‌توانند ارتباط معنوی با آن‌ها برقرار کنند.
چنانچه شیخ جلیل احمد ابن ابیطالب طبرسی در کتاب «احتجاج» روایت کرده که از ناحیه مقدسه امام زمان(عج الله تعالی فرجه الشریف) به محمد حمیری بیرون آمد که در آن توقیع امام زمان(عج الله تعالی فرجه الشریف) فرموده است: هرگاه خواستید توجه کنید به وسیله ما به سوی خداوند تبارک و تعالی و به سوی ما، پس بگویید چنان که خدای تعالی فرموده است: «سلام علی آل یس» تا آخر زیارت شریف آل یس، در این زیارت هیچ گونه زمان و مکانی قید نشده است و هرگاه بخواهیم و از هر جا که بخواهیم می‌توانیم امام زمان(عج الله تعالی فرجه الشریف) را با آن زیارت کنیم.
و نیز علقمة بن محمد خضرمی از امام باقر(علیه السلام) روایت می‌کند و می‌گوید: به امام باقر(علیه السلام) گفتم که مرا دعایی تعلیم بفرما که آن را در این روز بخوانم، در صورتی که نتوانم مزار امام حسین(علیه السلام) را از نزدیک زیارت کنم و بخوانم و به سلام به سوی او از شهرهای دور و از خانه‌ام اشاره کنم؟
امام باقر(علیه السلام) فرمود: «هرگاه چنین باشد (یعنی بخواهد از دور زیارت کند) به صحرا بیرون رود یا بر بام بلندی در خانه خود بالا رود و به سوی آن حضرت اشاره کند و زیارت عاشورا را بخواند، بعد از آن دو رکعت نماز بخواند و این کار را در اوایل روز پیش از زوال آفتاب انجام دهد، پس بر حسین(علیه السلام) ندبه کند و بر او بگرید و کسانی را که در خانه‌اش هستند، امر کند... به گریستن بر آن حضرت...، در این حالت خدا را در روز قیامت با ثواب ۲ هزار حج و ۲ هزار عمره و ۲ هزار جهاد ملاقات کند که ثواب آن‌ها مثل ثواب کسی باشد که حج و عمره و جهاد در خدمت رسول خدا(صلی الله علیه وآله) و ائمه طاهرین(علیه السلام) کند»، این حدیت طولانی است و ما خلاصه آن را با کمی تقدیم و تأخیر ذکر کردیم.
از این رو، وقتی اشخاص ضریح را می‌بوسند و تبرک می‌کنند، با گفتن «السلام علیک یا اباعبدالله»، دل‌های خود را روانه زیارت امام حسین(علیه السلام) می‌کنند.
بنابراین می‌توانیم پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) و ائمه طاهرین(علیهم السلام) را از راه دور خصوصاً بعد از نماز زیارت کنیم و پاداش زیارت آن بزرگواران را ببریم.برای آگاهی بیشتر از کیفیت زیارات و از روایاتی که در این زمینه وارد شده‌اند به کتب ادعیه و زیارات مانند «اقبال» سید بن طاوس و «مصباح» کفعمی و خصوصاً به کتاب «مفاتیح الجنان» شیخ عباس قمی بخش زیارات از صفحه ۵۶۱ تا صفحه ۱۰۴۶ مراجعه شود.
شیعه نیوز
